Avonturen
Blijf op de hoogte en volg Denies
26 Juli 2012 | Burundi, Bujumbura
Weer een verslagje vanuit Bujumbura.
Naar de kerk:
Zondag ben ik met Marieke naar de kerk geweest. Ze gaat naar een internationale kerk waar mensen zitten die engels spreken, frans of kirundi. Het was erg leuk een keer naar een internationale kerk te gaan maar het duurde ontzettend lang haha ;)
Zwemmen & Strand:
Maandag zijn we 's ochtend wezen zwemmen met de kids in het zwembad. Het zwembad was helemaal groen maar de kinderen wilde er toch in dus wij hebben er ook aan moeten geloven. Leuke spelletjes gedaan, het was een gezellige ochtend.
's Middags zijn we met de kinderen naar het strand gegaan daar lekker genoten van het mooie weer.
Bday Marieke
Dinsdag was Marieke jarig. Ik had Clouth de man die hier kookt en de boodschappen doet gevraagd een taart te kopen en had een cadeau vanuit Nederland meegenomen. Slingers opgehangen enzo dus toch nog een beetje op een Nederlandse manier haar verjaardag gevierd. De traditie hier is om iemand nat te gooien als die jarig is dus Marieke heeft er aan moeten geloven haha ;)
's avonds zijn we uiteten geweest bij de Indier was heerlijk! Daarna wilde we nog even koffie gaan drinken bij een tent maar omdat hier regelmatig de stroom gewoon uitvalt werkte het koffieaparaat niet. Welkom in Afrika zegt Marieke dan tegen me haha
Maar je kan wel een smoothie bestellen zij de ober.. Een smoothie blenden ze die hier dan met de hand?? Wij een smoothie besteld komt die terug 'euhm we kunnen geen smoothies maken..' pff
Maar het was een erg leuke dag!
Voordat ik wegging uit Nederland zeiden veel mensen tegen me: ‘Je gaat vast een hele mooie leuke tijd hebben maar er zullen vast ook dingen zijn die je moeilijk gaat vinden.’ Tot Dinsdag dacht ik; Nou ik doe het best goed, het valt best mee hoe geschokt ik ben. Natuurlijk kan ik verdrietig worden als ik de straatkinderen zie en het enorme verschil tussen rijk en arm maar ik ben nog geen een keer in tranen geweest. Het gaat prima allemaal. Zo dacht ik tot aan woensdag..
Dierenarts & Ziekenhuisbezoekje:
De volgende ochtend viel 'Cuppy' het katje van Marieke van het bed af en brak zijn rechtervoorpoot. Aangezien zijn rechterachterpoot al een paar keer uit te kom is gegaan hebben we hem naar de dierenarts moeten brengen om hem een spuitje te laten geven. De dierenartspraktijk ziet er hier niet zo uit als in Nederland ik wist niet wat ik zag. De mensen vonden het allemaal heel bijzonder dat wij met een kat wat in hun ogen waardeloos is naar de dierenarts kwamen en staarde ons aan. Waar ik ondertussen al aan begin te wennen.
Toen we de ruimte waar Cuppy ten einde is gekomen moesten verlaten stonden we nog even op de ‘gang’ daar werd een meisje naar binnengedragen zo slap als een vaatdoek. De jongen die haar droeg legde haar in het gras en toen iemand de doeken die om haar been heen gewikkeld waren eraf haalde zagen we dat ze een enorme wond op haar been had. Lag dat arme kind daar in het gras helemaal alleen iedereen keek van een afstand en wist niet wat te doen. Marieke ging bij haar zitten en sprak in Kirundi met haar. Ik wist totaal niet wat er aan de hand was en was zo geschokt dat niemand iets deed. Wat ging er met haar gebeuren? Wat was er gebeurt? Ze zouden haar hier toch niet zomaar aan haar lot over laten? Even later kwam de jongen die haar droeg (achteraf gezien haar broer) terug en sprak even met Marieke. We gingen met haar naar het ziekenhuis. Met z’n vieren in de taxi. In de taxi vertelde Marieke dat ze door een hond gebeten was.
Onbewust verwachte ik een ‘gewoon’ ziekenhuis waar we naar toe zouden gaan. Een ziekenhuis zoals in Nederland. Er even niet van bewust dat we in een van de armste landen ter wereld waren. Toen kwamen we aan bij het ziekenhuis Gabriel (de broer van het meisje : Noella) droeg haar naar binnen. Maar we moesten wachten. Buiten op de stoep.. met een kind dat gewond was en ontzettend veel pijn had. Zaten we daar te wachten ik dacht; Waarom duurt het zo lang? Wat zijn de mensen hier allemaal aan het doen? Wat is dit? Dat arme meisje vergaat van de pijn dat zag ik. Terwijl ze wel dapper en sterk was en niet huilde hing ze tegen Marieke aan. Wat is dit voor ongeorganiseerde zooi. Ik werd er nogal gefrustreerd van.
De administratie gaat hier ook heel anders als in Nederland je moet als je naar het ziekenhuis gaat als ik het goed begrepen heb een handtekening van de wijk waar je vandaan komt en dan kan je pas geholpen worden. Dus Gabriel ging dat regelen. Hij kwam terug hadden de mensen die daarvoor waren pauze.. AAH wat is dit?? Dacht ik toen.. Dit kan toch niet waar zijn! Niet eens een fatsoenlijke wachtruimte. Na een tijd gewacht te hebben hoorde we dat de medicijnen op waren. Toen brak echt mijn klomp. Ik kan niet beschrijven wat er door me heen ging op die momenten maar ik kan wel zeggen dat ik er helemaal niets van begrijp. Je ziet ook zoveel dokters/verpleegsters gewoon niets doen, terwijl wij maar zaten te wachten op hulp. ‘Doe tenminste iets!’ Dacht ik dan.
Bij een ander ziekenhuis, gelukkig naast de deur zouden we wel geholpen kunnen worden. Dus op naar het volgende ziekenhuis. Noelle weer op Gabriel z’n schouder en wij liepen mee. Daar was wel een soort van ‘wachtruimte’ waar veel mensen aan het wachten waren. Er lag een enorm magere man op het bankje en die zag er niet goed uit. We hebben Gabriel wat geld gegeven om eten te halen. Hij kwam terug met een tas vol met brood, avocado’s bananen en mandarijnen. Het mooie was dat hij gelijk begon uit te delen. Zo’n lieve jongen! Ik vind het echt mooi om te zien dat de mensen die zelf in armoede leven nog steeds kunnen delen! Toen Noelle werd geholpen hebben we geld achtergelaten bij Gabriel voor de behandeling en zijn naar huis gegaan. Pf wat een ochtend.
Voor de middag stond de strandactiviteit op het programma. Dat deed me wel even goed even uitwaaien!
’s Avonds waren we uitgenodigd voor een feestje van de Nederlandse ambassade. Waar de Nederlanders die zich in Burundi leven waren uitgenodigd. Het was heel apart om weer onder mensen te zijn die Nederlands praten. Wat nog gekker was is dat het erg luxe was. Een prachtig huis met een mooi zwembad een liveband (daarover straks meer) en lekker Nederlandse hapjes zelfs stroopwafels! Allemaal geïmporteerd! We hebben heerlijk Indonesisch gegeten en een gezellige avond gehad.
Op het feestje was Maggie de moeder Theresa van Burundi een heel beroemde vrouw die veel voor Burundi betekent heeft aanwezig. Zij had de liveband meegenomen. Ze waren steengoed! De vrouw van de ambassadeur vertelde ons dat de meeste van hen blind waren. Ze vertelde traumatische verhalen waarvan ik geschokt was! Aan veel dingen hier in Burundi is nog te zien dat de oorlog nog niet zo lang voorbij is. Als je op straat loopt zie je vaak mensen met 1 been bijvoorbeeld.
Alleen als ik hier op het terrein met de kinderen klets en na denk word ik al verdrietig hun hebben allemaal geen ouders meer die zijn allemaal slachtoffer geworden van de verschrikkelijke oorlog. Het is echt onbegrijpelijk!
Maar het is niet alleen maar ellende ik heb het ook erg gezellig met Marieke en we doen leuke dingen! Ik hoop dat jullie van jullie vakantie genieten en van het mooie weer in Nederland! Morgen over een week ben ik weer terug in het kikkerlandje.
Dikke kus vanuit Bujumbura
Ps Sarah: Nee ik spreek geen kirundi het is een hele moeilijke taal, Marieke spreekt het wel heel goed! Ik kan alleen gedag zeggen. De meeste mensen hier spreken of Frans of Kirundi dus geen Engels helaas. Maar de kinderen gelukkig wel want die gaan naar een Engelse school. Ik zal Marieke een dikke knuffel geven. Geef jij Anna, Ariel en pap en mam ook een dikke knuffel van mij? De dierentuin is inderdaad heel anders als in Nederland :p in Nederland lopen de apen meestal niet los haha Liefs, Den
-
27 Juli 2012 - 09:55
Anoukes:
Hallo Deniesje
Haha geweldig dat smoothie verhaal!
Heftig van dat meisje.. ik ben echt een ramp in het schrijven van deze reacties :P
maar je weet vast wel wat ik bedoel haha
liefsss -
27 Juli 2012 - 11:08
Anna-billie:
heej Den,
wat erg van dat meisje zeg, echt zielig...
ik hoop dat je daar nog heel veel leuke dingen mag meemaken.
tot volgende week, schat!
xx Annie -
27 Juli 2012 - 11:09
Mammie:
Ha lieve Den,
Tjonge dat is een heftige storie zeg,dat zal inderdaad confronterend geweest zijn. Je had zeker wel de neiging om er wat van te zeggen om in te grijpen....of niet ??
Raar toch hé, de wereld....moeilijk te begrijpen.
Jij bent groen.....(door het zwemwater) of valt het mee?? ;-)
Dat smoothie verhaal is geweldig, wat een slimpie..ha ha..
Heerlijk om je verhalen weer te lezen, wel heftig hoor...
De slingers hebben de reis ook overleefd las ik, leuk...kado zat zeker ook in vermiste koffer...maar ook weer terecht...
Hier alles goed hoor, we wilde nog paar dagen bij boeken maar dat lukt helaas niet..
Ik begin al uit te kijken naar je terug komst.;-)
XXXXXXXXMammie van Goodlooking...S -
27 Juli 2012 - 11:37
Sarahloveyoudennie:
Heey loveyoudennie,
Was die kerk zeker best wel groot of niet??? Begreep je het wel in die kerk???
Was Marieke blij met het cadeau??? Wat grappig dat ze je daar nat gooien als je jarig bent!! Vind Marieke zeker niet zo leuk?? HAHAHAHAH.....
Lekker handige ober trouwens..... hahahahahaaa
Zouden de meeste mensen hun kat gewoon dood laten gaan thuis ofzo??? Wat raar is dat....
Wat erg van dat meisje... Helpen ze dan gewoon niet?? Daar schrok je zeker wel van. En al helemaal als de medicijnen ook nog op zijn. Ik zou wel boos worden... Jij eigelijk ook zeker.
Leuk dat je met allemaal Nederlanders was... Hadden ze zelfs stroopwafels?? ook kaas zeker : (
hhaha grapje..
Ik ga bijna stoppen hoor.. Ik zal iedereen een dikke knuffel van jou geven.
Sarahloveyoudennie
-x-x-x- Sarahloveyou
-
27 Juli 2012 - 17:29
Mariekes Moeder:
Ik heb nu pas al je blogs kunnen lezen en vind het leuk dat je zo geniet maar ook ziet wat Afrika is.
Ook Marieke een leuke ,bijna Hollandse verjaardags viering heeft gegeven met slingers, taart en kado!!
Maak er nog maar wat moois van en tot ziens in Holland met Marieke(laat ze niet in een koffer achter,hoor!)
1 jaar is duurt best wel lang!!
Liefs vanuit de Maaslaan -
29 Juli 2012 - 12:55
Marleen:
Lieve Den, beetje late reactie...maar dat past wel bij Afrika toch? ;). Goed om te horen dat je geniet van de tijd daar. Tegelijkertijd misschien ook erg ingewikkeld om te genieten, terwijl er zoveel ellende om je heen is. Fijn dat jullie met dat meisje toch wat konden betekenen!
Je bent 'n dappere dodo! Liefs! -
31 Juli 2012 - 19:36
Suus:
Hallo lieve Denies,
Wat een prachtig stuk heb je weer geschreven!
Als ik je verhaal lees over het ziekenhuis dan zie ik je verongelijkte gezicht zo voor me! Mooi om te zien hoe jij niet tegen onrechtvaardigheid kan. Wat een lessen krijg je allemaal voor je kiezen zeg, die vergeet je nooit meer! Heftig!
Gelukkig ook nog veel om van te genieten en jullie dragen zoveel bij (al lijkt het misschien klein) daar, je maakt echt een verschil. Zo bijzonder!
Geniet ervan!!
Groetjes! -
02 Augustus 2012 - 12:19
Mammie:
Druk aant inpakken jullie ???
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley